Duurzaam in ’s-Hertogenbosch

Vandaag waren we te gast bij de VIBA-expo, een expositie over allerlei duurzame bouwmaterialen.

We werden ontvangen door Wim Bakker, die ons eerst het een en ander ging vertellen over innovatief Groen. Een project om woonwijken steeds duurzamer te maken. Ze willen eigenlijk alleen nog maar huizen die net zoveel verbruiken als dat ze opwekken. Oftewel milieuvriendelijk geïsoleerd, veel zonnecollectoren, etc. Ze willen dat we kijken naar een huis alsof het een levend organisme is.

Vervolgens kregen een lezing van een landschapsarchitect. Die vertelde over een aantal projecten van hem die hij heeft gedaan waaronder een project in Finland, waar die eigenlijk alleen maar een hele rivier heeft verbouwd zodat er veel meer uit het landschap te halen viel.

Daarna ging onze groep met iemand die daar werkte door de expositie. Hij heeft het een en ander uit gelegd over de duurzame materialen die daar tentoon gesteld werden en het idee er achter. En ik moet zeggen dat er echt heel veel dingen tussen zaten die inderdaad heel goed waren, maar ik vraag me toch af of alles wel zo natuurlijk duurzaam is geproduceerd.

  

Na de lunch kregen we een paar opdrachten waar we voor eentje een plan mochten bedenken. Wij hadden als opdracht hoe we mensen kunnen stimuleren en kunnen verleiden tot duurzaam wonen. Onze oplossing was Duurzaam Proefwonen. Mensen die een huis willen bouwen kunnen eerst een poosje proef wonen in een duurzame woonwijk om te ondervinden hoe dat is. Vervolgens komen ze bij een advies bureau, die gaan deze mensen helpen een duurzame woning te bouwen en brengen ze in contact met duurzame bouwbedrijven of aannemers. Daarna komen ze terecht bij duurzame meubels kopen en vervolgens bouwen ze hun huis en zo is het cirkeltje rond. Nadat we dit gepresenteerd hadden was de dag voorbij en mochten we naar huis. Ik moet wel zeggen dat deze dag me wel aan het denken heeft gezet, hoe zou ik het doen als ik zelf een huis zou laten bouwen? 

_Een dagje afvalverwerking

 

Op met de trein naar Duiven, want daar staat een heel groot afvalverwerkingsbedrijf van de AVR. We waren uitgenodigd om eens een kijkje te nemen in zo’n afvalverwerkingsbedrijf, wat daar allemaal bij komt kijken en hoe dat in zijn werk gaat. Als eerst werden we ontvangen met koffie en thee en kregen we een kleine introductie van wat het bedrijf doet. Vervolgens kregen we allemaal een knal gele helm en een prachtige veiligheidsbril, en begonnen we aan de rondleiding.

Eerst zagen we het gedeelte waar al het vuilnis wordt gestort door de vuilniswagens. Dit werd gestort in een grote bunker. Daarna kregen we de controle kamer te zien waar ze met camera’s alles in de gaten hielden. Maar er zat daar ook een man van die grijphanden te besturen om al het afval zo goed mogelijk te mengen. Dan pas zie je hoeveel wij eigenlijk weg gooien, want die berg is echt gigantisch!

Verder kregen wel nog heel veel andere dingen te zien waarvan ik het niet zo goed kan beschrijven wat het nu precies was, maar het was wel indrukwekkend om een keer te zien hoe alles in zijn werking gaat. Want ze verbranden wel afval, maar proberen wel alles zo duurzaam mogelijk aan te pakken. Huis, tuin en keukenafval  wordt daarom ook gescheiden en kompost van gemaakt. Maar ze doen ook het een en ander met papierpulp waar ze later weer een soort cement van kunnen maken. 

Toen we klaar waren met de rondleiding konden we nog een aantal vragen stellen. En daarna werd het woord door gegeven aan iemand van de gemeente Duiven. Die ging het een en ander vertellen of wat de gemeente Duiven allemaal doet op het gebied van duurzaamheid. Nou moet ik eerlijk zeggen dat ik er weinig van onthouden heb. Hij gebruikte heel veel moeilijke termen, maar bleef heel vaag in zijn uitleg. Ook kreeg ik het idee dat hij dacht door heel vaak het woord duurzaamheid te gebruiken het duurzaam werd. Want eerlijk gezegd vond ik er vrij weinig duurzaamheid aan.

Na nog een kort verhaaltje over de Ikea en hun visie op duurzaamheid was de dag alweer om. Op zich best wel leerzaam om eens te zien hoeveel afval wij nou eigenlijk weg gooien en dat het helemaal niet zo makkelijk is om dat zomaar te vernietigen. Misschien gaan we nu wel meer letten op wat we weg gooien. 

_Duurzaamheid, wat is mijn standpunt eigenlijk?

Afgelopen culturele woensdag begon wat rommelig. We zouden eigenlijk naar Leidsche Rijn gaan in Utrecht waar we op excursie zouden gaan. Dit ging niet door en ik kreeg om half 9 ’s ochtends op het laatste moment nog een mailtje dat we zouden starten op de BKV.

De docenten hadden een vervangend programma bedacht dat bestond uit 3 films kijken. Zeer comfortabel op de houten stoeltjes in het auditorium een hele ochtend lang. We begonnen met de film Earth. Ik had deze film nog nooit gezien dus ik was wel benieuwd hoe hij was aangezien er veel positieve reacties op waren. En inderdaad ik vond de film ook erg mooi. Maar eigenlijk is het een beetje gemeen, de hele film lang laten ze zoveel moois zien van onze natuur. En op het laatst vertellen ze dat wij heel snel iets moeten ondernemen om de natuur zo te bewaren. Door de opwarming van de aarde sterven steeds meer dieren uit, maar is dat wel de schuld van de mens? Is het niet een klimaatsverandering waar wij mensen maar een klein aandeel aan hebben? Of is het wel degelijk onze schuld? Ik weet het niet zo goed, je hoort zoveel meningen, zoveel wetenschappers die zeggen dat zij gelijk hebben.

Vervolgens hebben we de film manufactured landscapes gekeken. Dit ging over een fotograaf die industriële landschappen fotografeert. In deze film kreeg ik te zien hoeveel afval wij wel niet produceren, zoveel dat we het nooit kunnen recyclen. En het was angstig om te zien hoe die bergen afval zich alleen maar ophopen.

Daarna hebben we nog een stukje van de documentaire taste of waste gekeken. Deze documentaire gaat over de voedselverspilling in europa. Het is echt ongelofelijk hoeveel wij per jaar weggooien. Zo gooien Nederlanders per jaar 2,4 miljard euro aan voedsel weg. Waarvan zeker het meeste allemaal nog goed is. Supermarkten mogen producten die op de datum zijn niet meer verkopen en moeten het weggooien. Maar weggegooid of niet, het blijft eigendom van de supermarkt. In de documentaire kwam naar voren dat ook arme mensen dit niet mogen hebben, maar ik geloof dat er tegenwoordig in Nederland heel veel samen gewerkt met voedselbanken. Maar dan nog. En ik merkt het aan mezelf al student, hoe vaak ik wel weer brood moet weg gooien omdat het beschimmeld is. Of eten wat we met het koken overhouden en weg moeten gooien. Vaak ben ik zelf wel degene die iets invriest, ik kan het namelijk altijd wel weer een keer op eten. Maar mijn huisgenootjes gooien gewoon alles weg. En als je dan na gaat hoeveel mensen er zonder eten zitten of die echt zo weinig eten hebben dat ze er van om komen en dat wij miljarden euro’s aan eten gewoon weggooien.

Vervolgens moesten we een standpunt in gaan nemen. Waar sta jij nou eigenlijk en wat vind jij belangrijk. Nou eigenlijk vond ik alles wel belangrijk, maar je moest iets kiezen. Dat was hergebruik en nieuwe natuur producten ontwikkelen op een duurzame natuur. Nu moeten we een statement gaan maken en daar een filmpje over gaan maken. Samen met Tessa, Kim, Lieke, Babs en ik, gaan we onderzoeken wat je zelf kan doen thuis. Kan jezelf een t-shirt maken van brandnetelvezels. En wat kan je nou eigenlijk allemaal hergebruiken, zonder dat het meteen geiten wollen sokken word. Daar gaan we de komende weken mee aan de slag.

Volgende week gaan we naar Duiven, naar een afvalverwerkingsbedrijf. Ben benieuwd! 

"jammie! Cake met slagroom!"

_Fryslân

Heerlijk, wat gaat er boven een dagje Friesland! Vrij weinig wat er ligt niet meer zoveel boven Friesland.. Ik had dan ook totaal geen zin in deze culturele woensdag. Het kostte me namelijk al 23 euro om daar te komen en verder was er deze dag niet heel veel bijzonders te zien. Het ging meer om bewustwording van jezelf.

We kregen dan ook de opdracht om de snelheid en de traagheid van natuur en cultuur te fotograferen, en die opdracht ging in op het moment dat je de voordeur achter je dicht trok. Dat viel nog niet mee, want je ziet wel heel veel maar hoe fotografeer je dat? 

Toen we in Heerenveen aankwamen moesten we nog een half uur wachten op de bus, want ja de bussen gaan daar maar 1x per uur! Vervolgens moesten we nog 2 kilometer lopen naar het museum. Wel apart, want je kwam wel geheel tot rust. Het is zo’n andere wereld daar. Je hoort er echt niets, alleen het ruisen van de wind. 

We kwamen aan bij het museum Belvedère. Hier mochten we binnen even zelf rondlopen en vervolgens zouden we aan een wandeling beginnen naar de Eco-Kathedraal. Het eerste half uur van de route moest je stil zijn en nadenken over de snelheid en traagheid van natuur en cultuur. Best lastig, geloof ook niet dat we het een half uur volhielden. Daarna moest je het er met je groep over hebben wat dat nou voor jou betekend en waar je zoal aan dacht.

De Eco-Kathedraal vond ik een beetje een flop. Het was een hele verwilderde tuin met allemaal muren en torens gebouwd van oude stenen. Het was best grappig om te zien, maar om hier nou helemaal voor naar Heerenveen te komen snapte ik gewoon niet. Het maakte dezelfde indruk op me als wanneer je me gewoon een paar foto’s zou laten zien. 

We moesten daar nadenken over wat de leraren hier nou mee bedoelde, wat wilde ze ons laten zien? Misschien dat al die bouw middelen die wij bedenken maar een middel zijn om te ontwerpen en nooit het eindresultaat, het eindresultaat maakt de natuur. Of dat je van afval materiaal ook hele mooie dingen kan maken. Maar ik vond het niet de moeite om daar nou zo ver naar toe te reizen en zo lang te moeten lopen. Het was ook aardig koud en als je nodig naar de wc moet is het niet echt prettig daar op het Friese platteland.

Maar ja, het kan niet altijd even leuk zijn. Volgende week weer een nieuwe culturele woensdag! 

_PAPIER HIER!

2 weken geleden kregen we van Wim Marseille de opdracht om een week lang ons afval te verzamelen. Theezakjes drogen, koffiefilters uit spoelen en potjes afwassen.

Dus ik zat woensdag ochtend om half negen op de fiets met een grote vuilniszak met al mijn afval. Mensen kijken je trouwens best gek aan als je zo rond fiets.

We kregen eerst een soort lezing/voorlichting over allerlei zaken die met duurzaamheid te maken hebben en wat is duurzaamheid nou eigenlijk. Heeft het wel nut en werkt het nou wel? Of is die hele milieu kwestie nu gewoon een hype en wil iedereen er aan mee doen om dat het een “in” is. Dit zijn ook de zaken waar we ons komend blok mee bezig gaan houden.

Maar de eerste opdracht was om je afval te ordenen op allerlei manier wat jij maar kon bedenken. Op kleur of op materiaal, op grote of functie. Ik ben begonnen met op materiaal te sorteren. Alles bij elkaar leggen wat hetzelfde materiaal had.

Daar was ik al vrij snel meel klaar en begon toen maar alles zo klein mogelijk in te pakken. Al mijn bonnetjes in een klein doosje, dat kleine doos dat weer in een blik enz. Net zolang totdat ik alles zo klein mogelijk had ging gepakt.

Het viel me wel op dat je echt heel veel afval veel kleiner kan inpakken dan je zou denken. We gooien elke week echt heel veel volume weg wat je veel kleiner zou kunnen maken. 

Vervolgens moesten we al onze afval op een berg gooien midden in de college zaal. Ook dit moest gesorteerd worden. Je moest in een groepje 1 thema bedenken om je afval te zoeken, bijvoorbeeld op kleur maar dat deed iedereen al. Dus wij gingen voor het thema drinken.

Als een gek stormde iedereen op de berg af om zijn soort afval te zoeken. Vervolgens moest je met dat soort afval weer iets maken of bouwen wat bij het thema zou passen. Wij gingen een grote drink fontein maken, lekker origineel idee! Maar goed, we moesten toch wat. Maar het was wel grappig om te zien wat uiteindelijk andere mensen ook allemaal hadden gemaakt. Bijvoorbeeld een lampenkap van allerlei dopjes.