RTTRDM

  

22 september zijn we op excursie geweest naar Rotterdam. Booijmans van Beuningen stond op het programma. Via de Westersingel zijn we naar het museum gewandeld. En langs die Westersingel waren allerlei kunstwerken te bewonderen. Bij het museum aangekomen moesten we nog eventjes wachten voordat we naar binnen konden. Binnen was er een grote tentoonstelling van Kees van Dongen.

‘De grote ogen van Kees van Dongen’ toont de weidse blik van deze in Nederland geboren kunstenaar, die in Parijs wereldberoemd werd met zijn kleurrijke vrouwenportretten. De tentoonstelling was erg mooi om te bekijken. Op mijn vorige opleiding hadden we al veel aandacht besteed aan zijn werk, maar het was erg mooi om het nu ook in het echt te zien.

Ook hebben we een tentoonstelling bekeken van Olafur Eliasson - Notion motion. Notion motion bestaat uit drie delen, waarin de interactie tussen water, licht en de bezoeker centraal staat. Met eenvoudige bestanddelen heeft Eliasson een fabelachtig werk gemaakt. Hij dompelt de beschouwer onder in een overweldigende visuele wereld, die tegelijkertijd ook heel simpel en minimaal is. Dit alles wordt zichtbaar gemaakt door een wisselende interactie tussen licht en water.

Vervolgens zijn we naar de Erasmusbrug gewandeld en daarvan daar met de ferry naar het Atelier van Joep van lieshout gevaren. Het atelier zat gevestigd in een oude onderzeeërloods aan de RDMwerf.  De tentoonstelling leidt je langs sinistere installaties en taferelen waarin de grenzen tussen goed en kwaad, leven en dood, realiteit en fictie zijn opgeheven. En zo heb ik het ook beleefd. Joep van Lieshout heeft een hele rare kijk op de wereld, maar het is tegelijker tijd mooi om te zien dat hij echt gelooft in zijn ideeën waardoor je haast gaat snappen hoe die verschillende werken heeft gemaakt.

Na afloop zijn we nog naar het winkeltje Scrap geweest waar ze allerlei afval materiaal verkopen, erg handig! En uiteindelijk hebben we de dag afgesloten met een heerlijk wijntje in het zonnetje op het Stadhuisplein.

Culturele woensdag: Kinetische Lijn

Woensdag hebben we een kinetische lijn door de school gebouwd. Iedereen kreeg zijn eigen plekje in de school waar je jou deel van de lijn zou gaan bouwen. Je moest zo’n 5 meter per persoon bouwen.

Maar zo makkelijk was het nog niet, dus Lieke, Kim en ik zijn met z’n drieën aan de slag gegaan om elkaar een beetje te helpen. In het begin waren we overspoeld van goede ideeën, maar de uitvoering was iets minder makkelijk.

Uiteindelijk hadden we een leuk baantje gebouwd, maar dan komt het probleem dat als precies goed moet vallen zodat hij door loopt. Dat is makkelijker gezegd als gedaan. Na zo’n 54 keer proberen en alles weer opnieuw opbouwen moest het gewoon lukken. En ja hoor, we zouden gaan beginnen. Na veel gegil en geschreeuw hoorde we dat hij eraan kwam. En het begon heel goed, maar halve wegge ons stuk viel net het rekje niet op, maar na een zetje van kim lukte het toch en ging het verder prima. We zijn er de hele middag druk mee bezig geweest en was erg gezellig om zoiets met elkaar te bouwen.

Culturele woensdag: Barrière

‘Bouw een barrière’ luidde de opdracht voor onze eerste culturele woensdag. Maar dat klinkt makkelijker als gezegd. We zijn dan als eerst maar eens wezen brainstormen met ons groep over wat een barrière nou eigenlijk is en wat mensen ervaren als een barrière. Want er is lang niet altijd een fysieke barrière nodig om mensen een barrière te later ervaren. Bijv. als jij midden in een drukke winkelstraat een foto gaat maken en van een paar mensen en je daar een redelijke afstand van neemt. Mensen lopen daar nooit tussendoor, maar altijd omheen. Mensen ervaren dat als barrière, maar eigenlijk kunnen ze gewoon doorlopen.

Wij zijn dat eens gaan testen met stoelen op straat. We hadden wat stoelen geleend van een terrasje en zijn midden in een drukke winkelstraat gaan zitten met z’n vieren. Als je dichtbij elkaar zit lopen de mensen er wel omheen, maar wat als we steeds verder uit elkaar gaan zitten. Het grappige was dat vrouwen er eerder doorheen gingen lopen dan mannen. Maar het was ook heel belangrijk om contact te blijven maken, want als je stil was en niets zei liepen mensen er sneller doorheen dan als je druk in gesprek was.

Wel bijzonder om te zien hoe mensen reageren op zulke situaties. En het was leuk om zo met een groepje de hele middag dingen te bedenken om mensen te irriteren, maar het was ook erg leerzaam.